04.02.2022
De impact van Corona op verzuim
Er gloort weer licht aan de horizon… Nu een groot deel van Nederland is gevaccineerd, denken we voorzichtig na over hoe we het ‘nieuwe normaal’ vorm kunnen geven. Rob Hüskens schreef er al over in het voorwoord van dit magazine. Ik zie veel tegenstrijdigheden: velen willen zo snel mogelijk weer terug naar het oude leven, terwijl anderen beseffen dat ze moeten leren van de ervaring en daarom veranderingen in hun werk aanbrengen. Ook zie ik een groep mensen waarvoor de toekomst nog tamelijk ongewis is. Voor hen is Corona nog lang niet voorbij…
In de afgelopen periode kwam ik in gesprek met zeven zieke medewerkers. Ze hebben veel met elkaar gemeen. Ze zijn allemaal al ruim een jaar ziek. De aanstichter? Corona. Nog dagelijks ervaren ze de gevolgen van de ziekte: een laag energielevel, concentratieproblemen, moeilijk tegen drukte kunnen, herinneringen die zijn vervaagd, fysiek sneller uitgeput zijn… Of ze ooit weer helemaal de oude worden, kan niemand hen garanderen. Wat ze ook met elkaar gemeen hebben, is dat hun inkomen is gedaald. Hun werkgever betaalt – geheel conform de CAO – minder loon in het tweede ziektejaar. En in plaats van een horizon van herstel, gloort een horizon van permanente arbeidsongeschiktheid en een WIA-aanvraag. Een onprettige situatie voor alle betrokkenen.
Ik ben realistisch… Terwijl we hoopvol zijn over economisch herstel en reikhalzend uitkijken naar de eerste evenementen, moeten we ons met z’n allen realiseren dat de gevolgen van Corona nog lange tijd voelbaar zijn op de werkvloer. Voor zowel werkgevers als werknemers is het uitermate waardevol om adviezen te krijgen op het gebied van mens, werk en inkomen. Dat gold al in het oude normaal. Maar nu des te meer.
In onze maatschappij heeft iedereen het recht en de plicht om naar vermogen te werken. Als mensen te maken krijgen met ziekte, een ongeval of een arbeidshandicap, is vaak extra aandacht nodig om de balans tussen belastbaarheid en arbeidsbelasting te hervinden. Dat geldt ook voor werknemers die last hebben van de gevolgen van Corona. Omdat ze moeten revalideren, omdat ze last hebben van neveneffecten zoals uitstel van een behandeling, omdat ze psychisch niet goed in hun vel zitten doordat naasten zijn getroffen door de pandemie…
Ik zie vaak dat werkgevers een arbeidsdeskundige pas laat in het ziekteproces inschakelen; meestal pas als het einde van een eerste ziektejaar nadert. En dat is jammer. Want door eerder advies van een arbeidsdeskundige in te winnen, kan een terugkeer naar werk worden bespoedigd en langduriger verzuim worden voorkomen.
Als arbeidsdeskundige kan ik al vroeg na de eerste verzuimdag een rol spelen. Of zelfs al bij dreigend verzuim. De arbeidsdeskundige is specialist in mens, werk en inkomen. Wat kan iemand aan, hoe groot is zijn verwerkingsvermogen, wat zijn de belemmeringen en beperkingen? Maar ook: hoe zwaar is het werk eigenlijk? Kan een werkgever een functie of specifieke taken (tijdelijk) anders organiseren? Is een traject naar ander werk een beter alternatief? Wat zijn consequenties voor contract of uitkering? Als arbeidsdeskundige vervul ik een sleutelrol bij het vinden van antwoorden op deze vragen. Ik praat met de werknemer over zijn toekomst; over perspectief en welke stappen te nemen. Hoe eerder dit gesprek plaatsvindt, hoe beter.